شکل ظاهری هر عنصر، توسط فاکتورهای زیادی از جمله، ساختمان الکترونی اتم‌های آن، جاذبه‌ی بین اتمی و بین مولکولی در آن، مولکولهای عنصر که از چند اتم تشکیل شده، دوره و تناوبی از جدول که عنصر به آن تعلق دارد و … تعیین می‌شود. جیوه که در دوره‌ی تناوبی ششم و گروه IIBجدول تناوبی واقع است، دارای آرایش الکترونی ۲,۸,۱۸,۳۲,۱۸,۲ می‌باشد و اوربیتالهای d لایه ظرفیت آن تکمیل شده است. و چون آخرین الکترونی که به آن داده شده است وارد اوربیتالهای dشده است، جزء فلزات طبقه‌بندی می‌شود، اما جاذبه‌ی بین اتم‌ها در جیوه به نسبت فلزات دیگر، کمتر است و پیوند فلزی به آن شکلی که در فلزات دیگر وجود دارد، در جیوه مشاهده نمی‌شود، مجموع این عوامل سبب شده است که جیوه حالت مایع به خود بگیرد.
در مورد برم حالت فیزیکی یک ماده به نیروهای بین مولکولی آن وابسته است. در مورد مواد غیر قطبی مانند F2, Cl2, Br2, I2 به دلیل اینکه دو اتم مانند یکدیگر با الکترونگاتیوی برابر به یکدیگر متصل هستند، در نتیجه یک مولکول غیرقطبی را پدید آورده اند. در موادی که از مولکولهای غیرقطبی تشکیل شده اند، نیروهای بین مولکولی از نوع نیروهای ضعیف لاندن یا واندروالسی است. قدرت و اندازه این نیروها به اندازه و بزرگی مولکول های ماده بستگی دارد. هر چه مولکول کوچکتر باشد، نیروهای بین مولکولی ضعیفتر خواهند بود و بالعکس. حال چون فلوئور از همه کوچکتر است، نیروهای بین مولکولی ان از همه ضعیف تر است و در نتیجه به علت ضیف بودن یا اصلاً نبودن نیروهای جاذبه بین مولکولی، این ماده به شکل گاز است. در کلر نیز به همین ترتیب، اما در برم، چون مولکول ها کمی بزرگ شده اند، نیروهای جاذبه بین آنها کمی زیاد شده و ماده به شکل مایع است. در ید با بزرگ شدن مولکول و درنتیجه بزرگ شدن نیروهای بین مولکولی، ما شاهد حالت جامد برای این ماده می باشیم.
